Wes Montgomery w zasadzie nie używał kostki. Uderzał w struny kciukiem prawej ręki. Pozostałe palce opierał na pudle rezonansowym, pod strunami.
Tę technikę opanował do tego stopnia, że kciukiem posługiwał się jak kostką, a więc stosował uderzenia nie tylko z góry w dół, ale i z dołu do góry, uzyskiwał tremolo, grał single note, akordami i przede wszystkim oktawami. Stosował on taką metodę: grając oktawę np. na strunie D-4 i H-2 uderzeniem kciuka atakował również strunę G-3, której brzmienie było niepożądane. Tę środkową strunę tłumił palcami lewej ręki.
Przy grze kostką szczególnie twardą, słychać uderzenie w tę tłumioną strunę. Natomiast opuszek kciuka daje tylko lekki poświst, tak charakterystyczny dla dźwięku gitary Montgomery’ego. Jego doskonała sprawność techniczna jest dowodem tego, że istnieją różne metody gry i należy je zaakceptować.
Montgomery, Wes