W jazzie dźwięki tłumione, jako podstawowa barwa dźwięku używane są raczej rzadko. Częściej w muzyce rozrywkowej, soul, funky.
Przy wykonywaniu trudnych technicznie partii pożądane są specjalne tłumiki montowane w niektórych modelach gitar przy mostku. Otrzymuje się wówczas jednak - niezmienialne ustawienie, bez możliwości większego lub mniejszego tłumienia dźwięków. Możliwości te daje dopiero specjalna technika gry prawej ręki, polegająca na przyłożeniu krawędzi dłoni do strun przy samym mostku. Wprawdzie mamy wówczas ograniczona swobodę w operowaniu kostką, ale przy sporadycznym używaniu tłumienia, można się z tym pogodzić.
Tłumić dźwięki można jeszcze inną techniką - stawiając palce lewej ręki bezpośrednio na samych progach (w technice gitary klasycznej sposób ten nazwany jest „etouffe"). Aktywna część struny stłumiona jest wówczas przez palec, który ją skraca. Jest to technika wymagająca wielkiej precyzji lewej ręki, ponieważ nawet minimalne przesunięcie palca powoduje wyraźną zmianę barwy dźwięku. W skrajnym przypadku może niechcący dojść do obijania się struny o wyższy próg, lub dociśnięcia struny do niego. Sposób ten ma przewagę nad innymi z uwagi na to, że nie wymaga zmiany układu prawej ręki, a więc nie zmniejsza sprawności technicznej gitarzysty. Można też błyskawicznie wybierać tylko te dźwięki, które chce się stłumić.