Każdy wzmacniacz zaopatrzony jest w potencjometr siły głosu oraz w mniej lub bardziej rozbudowany equalizer, który umożliwia regulację barwy dźwięku. Grając w zespole, siłę głosu ustawia się tak, aby dopasować się dynamicznie do pozostałych instrumentów. Można jednak za pomocą regulacji siły głosu we wzmacniaczu kształtować również barwę i właściwości dźwięku. Skrajnym tego przykładem są gitarzyści rockowi, którzy ustawiając maksymalne często wzmocnienie, grają charakterystycznym, przesterowanym dźwiękiem.
Przy wykonywaniu muzyki jazzowej należy znaleźć takie ustawienie siły głosu, które pasując w zespole, jednocześnie daje najkorzystniejszy dźwięk gitary. W grze standardowej ustawienie małego wzmocnienia ogranicza możliwości dynamiczne i barwowe, a zbyt duże wzmocnienie powoduje często niezamierzone zniekształcenia, a przy grze na gitarze z pudłem rezonansowym - nieoczekiwane samowzbudzenia. Optymalne wzmocnienie powinno poza tym uwzględniać możliwości różnicowania dynamicznego techniką gry.
Operowanie gałką siły głosu umieszczoną w gitarze ma swoich zwolenników i przeciwników. Pewne jest, że przy całkowitym otwarciu potencjometru, barwa dźwięku jest najpełniejsza. Szczególnie czułe na to są wysokie częstotliwości. Ogólnie można powiedzieć, że nie powinno się używać potencjometru zamiast kształtowania dynamiki techniką gry. Niekiedy gitarzyści używają go do specjalnych efektów brzmieniowych, częściej do regulacji poziomu dynamicznego w zależności od zmieniającej się roli gitary w zespole (akompaniament - solo). Muzyka jednak traci naturalność, gdy nadużywa się potencjometru w stopniu wyraźnie słyszalnym dla słuchacza, tym bardziej, że można osiągnąć cel tylko odpowiednią techniką gry.
Regulacja barwy dźwięku za pomocą equalizera wzmacniacza jest sprawą bardzo indywidualną i każdy gitarzysta powinien wypracować swoje, wypróbowane ustawienia. Na ogół wzmacniacze wyposażone są w regulatory, które wyodrębniają tony niskie, średnie i wysokie. Ustawienie barwy dźwięku jasnej lub ciemnej nie nastręcza trudności. Trzeba jednak wiedzieć, że o charakterze dźwięku decyduje przede wszystkim stosunek tonów średnich do częstotliwości skrajnych. Najogólniej można powiedzieć, że ustawienie barwy z przewagą tonów średnich, jest wykorzystywane najczęściej przez gitarzystów mainstreamowych. Natomiast ustawienie barwy z przewagą tonów niskich i przede wszystkim wysokich, wykorzystywane jest często w muzyce rozrywkowej. Trzeba pamiętać, że gitara jazzowa w całej swej skali powinna brzmieć wyrównanym dźwiękiem, najwłaściwszym dla cech muzyki jazzowej. Większe możliwości daje dodatkowy equalizer, w którym do regulacji wydzielonych jest wiele wąskich pasm częstotliwości.
Zobacz też