W muzyce jazzowej estetyka dźwięku polega na jego wyrazistości, indywidualnym charakterze pojętym jednak inaczej niż w muzyce klasycznej. W rozdziale tym omówię techniczne sposoby uzyskiwania różnych rodzajów dźwięku, które maja zastosowanie jako środki wyrazu w jazzie.
Przy grze na gitarze akustycznej na barwę dźwięku składają się prócz jakości instrumentu, indywidualne cechy techniki gitarzysty.
Przy grze na gitarze elektrycznej i elektryczno-akustycznej dochodzi jeszcze podstawowa barwa dźwięku, którą ustawiamy za pomocą regulatorów we wzmacniaczu i gitarze. Jej zadaniem w jazzie jest uwypuklenie artykulacji, dynamiki i barwy dźwięku, jaką się uzyskuje poprzez technikę gry. A więc umiejętne ustawienie barwy dźwięku jest jakby materiałem do kształtowania. Niewielkie zmiany podstawowej barwy dźwięku stanowią w części o indywidualnych cechach dźwięku poszczególnych gitarzystów.
W muzyce z pogranicza jazzu oraz w muzyce rozrywkowej często barwa dźwięku celowo bywa skrajnie zmieniona. Dzieje się tak dla uzyskania specjalnych efektów lub gdy gitara spełnia ściśle określoną rolę w aranżacji.