Jest kilka sposobów grania legato na gitarze. Zasadą jest łączenie dźwięków, tak aby nie robić między nimi nawet najkrótszej przerwy.
Można to realizować techniką podstawową - grając pochód dźwięków w górę na jednej strunie; należy zwrócić uwagę na:
Grając pochód dźwięków w dół na jednej strunie, trzeba mieć na uwadze te same elementy techniki, z tym że następny palec lewej ręki powinien dociskać strunę na moment wcześniej, a palec poprzedni musi precyzyjnie w czasie i szybko oderwać się od struny. Przechodząc ze struny na strunę należy uważać, aby nie stłumić poprzedniego dźwięku wcześniej, nim zabrzmi następny na innej strunie.
Aby wykonać legato w sposób bardziej łączny, stosujemy inną technikę: grając pochód dźwięków w górę na jednej strunie, kostką wydobywamy tylko dźwięk pierwszy. a następnie już tylko lewą ręką, za pomocą energicznego stawiania palców na swoje pozycje. Ruch palca musi być tak szybki, aby pomiędzy dotknięciem struny a jej dociśnięciem nie nastąpiło stłumienie drgań. Przy przechodzeniu na następną strunę trzeba ją wprowadzić w drgania za pomocą uderzenia kostką.
Aby uzyskać ścisłe legato przy grze pochodu dźwięków na jednej strunie z góry w dół, musimy wprowadzić tu nowy element techniki - zarywania struny palcem lewej ręki. Jest to konieczne, ponieważ grając dźwięki niższe, zwiększamy czynną długość struny, co powoduje zmniejszanie jej amplitudy drgań, a więc osłabienie siły brzmienia. Zarywanie struny realizujemy następująco: podczas zdejmowania palca ze struny odchylamy go szybko w poprzek gryfu w dół razem ze struną, pobudzając ją tym do drgań, a raczej utrzymując amplitudę drgań na poprzednim poziomie. Niestety zmiana barwy dźwięku jest tu jeszcze wyraźniejsza niż przy grze w górę. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że struna pobudzona jest do drgań w innym rejestrze głosowym przez kostkę, a w innym, ostrzejszym, przez palec lewej ręki. Można wprawdzie nieco wyrównać barwę dźwięków poprzez grę kostką w rejestrze przy mostku, ale i tak różnica leź będzie wyczuwalna. Dlatego w jazzie metoda ta stosowana jest najczęściej przy wykonywaniu ozdobników.
Aby prawidłowo grać legato tylko lewą ręką, należy wyćwiczyć palec tak, aby każdy z nich miał odpowiednią siłę uderzenia oraz możliwość zarywania struny. Ćwiczeniem mogą być dowolne pochody dźwięków wykorzystujące cztery palce lewej ręki. Podczas ćwiczeń zwracamy szczególną uwagę na to, aby wszystkie dźwięki miały wyrównaną siłę brzmienia.
Trzeba zaznaczyć, że ten sposób gry sporadycznie wykorzystywany był też jako samodzielny - w ogóle bez udziału prawej ręki. Utwory takie spotykane są w literaturze na gitarę klasyczną. Inspirowany tą metodą Amerykanin Emmet Chapman skonstruował specjalny instrument dziesięciostrunowy o nazwie Stick, na którym gra się z dwóch stron gryfu, a obie ręce samodzielnie skracają i pobudzają struny do drgań. Zobacz więcej: Tapping, Stick
Do perfekcji doprowadził technikę legatową Allan Holdsworth. Długie, śpiewne frazy gra z idealnie wyważoną dynamiką, niezauważalnie przechodząc ze struny na strunę, bez uderzenia kostką.